Czy zauważyliście, że my ludzie żyjemy nie razem z innymi, ale obok siebie? Sami – samotni… I nawet jeśli udajemy, że coś nas z nimi łączy, to tak naprawdę bardzo często to słowo udajemy jest tutaj kluczowe?
Czy zauważyliście, że biegniemy z dnia na dzień i z jednej strony nakręcamy się wypełnianiem swoich obowiązków, a z drugiej ciągle czekamy na to, jak ktoś lub coś w końcu odmieni nasze życie?
Czy wy także prowadzicie w swoich myślach nieustanne dialogi z samym sobą, z innymi osobami, żoną, partnerem, szefem? Ile razy to w naszej głowie przeżyliśmy sytuacje i zdarzenia, które tak naprawdę nie miały nic wspólnego z rzeczywistością, a stały się powodem naszych lęków, złości, stresów?
Ile razy w myślach kończymy nasze relacje, kłócimy się z rzeczywistością, obwiniamy innych o to, czego nie powiemy im wprost, bo wydaje nam się, że powinni się domyślić, powinni wiedzieć i widzieć, co w nas tak naprawdę się dzieje?
Szukamy chwil zrozumienia i szczęścia, cały czas biegniemy za czymś czego nie potrafimy nawet zdefiniować, często sami nie wiemy o co nam tak naprawdę chodzi…
Tworzymy w swojej głowie historie, że jesteśmy jacyś inni, gorsi lub lepsi, że życie nie daje nam wyboru, że to co nam się przydarza jest tak wyjątkowe, niepowtarzalne i trudne, że nikt nie jest w stanie tego zrozumieć.
Chowamy się przez to w swoich domysłach i czekamy na cud. A gdyby tak każdy z nas choć częściowo odsłonił swoja dusze, nazwał swoje emocje, wypowiedział głośno to, co mieszka w gęstwinie myśli…jakby to było, gdyby okazało się, że tak naprawdę łączy nas więcej niż myślimy, że jesteśmy podobni, że czujemy dokładnie to samo, choć niekoniecznie tak samo.
Właśnie po to wzrastamy i rozwijamy się. Bo cudownie jest krok po kroku odkrywać samych siebie, cudownie jest rozumieć co tak naprawdę nami kieruje, cudownie jest odkrywać, ze wszystko jest z nami w porządku, że inni ludzie doświadczają podobnych leków, myśli i przeżyć.
To powoduje, że nie czujemy się już tak bardzo samotni. To nas buduje, daje sile, pozwala iść dalej.
Uświadamianie sobie prawdy nie zawsze jest łatwe. Czasami prościej jest narzekać, szukać winnych, kłócić się z rzeczywistością. Ale to od Ciebie zależy jak przeżyjesz to swoje życie. Wybór należy do Ciebie: Żyjesz, albo się boisz? Ruszasz do przodu, albo na zawsze już tkwisz w miejscu, w którym jesteś?
Jeżeli jesteś gotowy ruszaj! Zycie ma być ciekawa wędrówką, a nie droga przez mękę. Im więcej ludzi świadomych, tym łatwiej mierzyć się z codziennością, dlatego dziel się tą wiedza z innymi. Właśnie po to jest ten rozwój. Właśnie po to jest ta wiedza. Właśnie po to stworzyłam te grupę, byś nie czuł/nie czuła się w życiu samotna. Byś rozumiał coraz więcej. I WIERZĘ W TO, ŻE TRAFIŁAŚ/TRAFIŁEŚ TU NIEPRZYPADKOWO. Jestem szczęśliwa w każdym momencie,
w którym mogę towarzyszyć innemu człowiekowi w drodze do siebie, pokazywać możliwości i dawać narzędzia w drodze do lepszej codzienności.
Dziękuję, że jesteś tu ze mną. :) Zapraszam Cię do polubienia i zaobserwowania mojej strony i grupy.
Rozgość się i czuj się dobrze, a jeżeli czujesz, że to Twój moment - zapraszam na sesje coachingowe. Magda
Link do strony na FB
https://www.facebook.com/SPAcer-w-chmurach-Sfera-coachingu-i-samorozwoju-105005891940448
I grupy, w której będzie jeszcze więcej materiałów, przemyśleń, refleksji i cennej wiedzy
Komentarze