DobryCoach.pl

Co to jest Szczęście?

[Nauka o Szczęściu to kurs zaprojektowany przez UC Berkeley's Greater Good Science Center. To pierwszy kurs, który opierając się na badaniach naukowych i wynikach badań – daje jasne wskazówki (poparte dowodami naukowymi) – co zrobić, żeby być bardziej szczęśliwym. Jestem studentką tego kursu i w poniższych tekstach dzielę się wiedzą, którą zdobywam zapoznając się z materiałami na courses.edx.org]

Przez wieki powstało wiele definicji szczęścia. Prowadzący ten kurs – Emiliana i Dacher przywołują kilka najbardziej znaczących.

Chiński filozof, Konfucjusz, który żył 2500 lat temu mówił o koncepcji J-E-N. Jen odnosi się do godności – to okazywanie szacunku innym. Osoba jen robi dla innych coś dobrego, sprawia że stają się lepsi. W tym sesnie szczęście ma kierunek zewnętrzny – odwołuje się do działania na rzecz innych, poprawiania jakości ich życia.

Kolejna definicja wywodzi się z buddyzmu i posiada równie długą tradycję (2500 lat). Dalai Lama mówi: Jeśli chcesz uszczęśliwić innych – praktykuj współczucie. Jeśli sam chcesz być szczęśliwy – praktykuj współczucie. Ta definicja również podkreśla zwrócenie się ku innych ludziom. Współodczuwanie jest jednym z najskuteczniejszych dróg do szczęścia.

Z kolei Lao Tzu (Chiny) twierdzi, że szczęście to paradoks, że sensu życia nie da się wymyślić, wypowiedzieć – to coś, czego trzeba doświadczyć. Mówi między innymi: „Kiedy człowiek się rodzi jest delikatny i słaby. Kiedy umiera – jest sztywny i twardy. Tak samo ze wszystkim co żyje. Stąd – delikatność i słabość są kompanami życia, a sztywność i twardość kompanami śmierci”.

Platon i Arystoteles (Grecja) – byli zdania, że szczęście określa się pod koniec życia, kiedy robi się podsumowanie rzeczy, które zrobiło się dla świata. Arystoteles tłumaczy w swojej Etyce Nkomachejskiej, że odpowiednie moderowanie i akceptacja naszych emocji jes t kluczem do szczęścia. Kiedy wyrażamy nasze emocje, nawet takie jak złość, w odpowiednim kontekście – przynoszą dużo dobrego.

We Francji oraz w innych rejonach pojawiły się hedonistyczne koncepcje szczęścia (epikureizm) – gdzie szczęście kojarzone było wyłącznie ze zmysłowymi przyjemnościami oraz brakiem bólu.

Utylitaryzm (XVIII i XIXw) wnosił, że szczęścia doświadczamy wtedy, kiedy przyczyniamy się do poprawy życia jak największej liczby ludzi. Tym samym powracamy do filozofii, w której bycie szczęśliwym polega na czynieniu większego dobra.

To tylko niektóre filozofie – zachodnie są bardziej skupione na samorealizacji i dobru jednostki – wschodnie na poprawie życia społeczności.


Zapraszam na pierwszą bezpłatną sesję coachingową. Porozmawiajmy o tym, co chcesz osiągnąć i jak mogę Cię wesprzeć. Zadzwoń lub napisz: Sylwia Zawada, Associated Certified Coach (ACC), Warszawa, tel. 795 069 695 lub e-mail: sylwia.zawada at gmail.com