Od dłuższego czasu, popularną formą pracy, szczególnie na tzw. „zachodzie” są biura coworkingowe, za których powstaniem, kryje się idea wspólnej pracy, nierzadko prowadząca do współpracy.
W zależności od osób opowiadających historię, są różne źródła powstania ruchu(?), branży(?) coworkingowej. Osobiście zetknąłem się z wersją, że pierwsze grupy wolnych strzelców (freelancerów) zaczęły spotykać się w kawiarniach, gdzie spędzały czas pracując na wspólnych projektach. Po jakimś czasie, jedna z takich grupek wynajęła biuro dla siebie i z czasem zaczęła je podnajmować innym freelancerom, rozliczając się z nimi jedynie za czas spędzony w biurze, a nie za wynajem całego biura, na cały miesiąc.
Okazało się, ze ta forma pracy, współpracy jak i rozliczenia przypadła do gustu ludziom, którzy nie potrzebowali biura na „pełny etat”. Tak, według tej wersji, powstały pierwsze biura coworkingowe.
Jak podaje główne źródło wiedzy XXI wieku, czyli wikipedia, po raz pierwszy hasło coworking zostało zaproponowane w 1999 roku, a użyte w San Francisco w 2005 na określenie przestrzeni do pracy, skupiającej osoby niezatrudnione przez tą samą firmę. W ogólnoświatowej skali branża określana tym mianem notuje z roku na rok dynamiczny wzrost.
Należy jednak pamiętać, że dane, do których się odwołuję dotyczą „globalnego” rynku i są uśrednione dla wszystkich, niezależnie od ich geograficznego położenia chyba, że podaję w tekście inaczej.
Komentarze