Nad pewnością siebie trzeba pracować .Często jest to przysłowiowa ,,kropka nad i,,dlaczego nie postanawiamy śmiało zadziałać, zrobić krok , przezwyciężyć w sobie wahanie i jakąś obawę.Na to składa się także parę składowych , sama pewność nie wyrasta trybem jednopodmiotowym.W pewnym sensie można to ująć tak:
-czucie się dobrze we własnej skórze,zdrowe i pozytywne relacje z samym sobą zarówno fizyczne jak i duchowe .
-traktowanie siebie jako jednostki wartościowej,dostrzeganie talentów i wad, mówienie o tym w sposób naturalny.
-wyrozumiałość wobec siebie,akceptowanie wad i niedoskonałości.
-umiejętność działania pomimo wątpliwości, wychodzenie poza strefę komfortu, pokonywanie wyzwań codziennego życia.
Co jeszcze możemy dołączyć?
Samoocena, suma przekonań na nasz temat :wyglądu, emocji, zachowań, postaw.To taka ocena własnego JA,radzenie sobie w życiu i zasługiwanie na szczęście.W języku polskim:poczucie własnej wartości jako stanu psychicznego podczas gdy samoocena to ocena samego siebie.Rozumowanie pozytywne :ja jestem wartościowy, takie przekonanie to fundament zdrowej psychiki.Samoocenę opieramy o doznania wewnętrzne , nie sugerujemy się wpływem zewnetrzności jak:zarobek, liczba znajomych, samochód, pozycja społeczna.
Samoakceptacja, pogodzenie z sobą, brak przesady ambicjonalnej, brak wygórowanych oczekiwań, skupianie się na sobie i docenianie siebie takim jakim się jest.Wynika z wyrozumiałości wobec siebie.Tutaj zrozumienie motywów działania, podłoża reakcji i zachowań,swoje myśli i emocje. Jeśli mamy świadomość dlaczego tak jest to potrafimy akceptować np:że nie wychodzi nam gra na instrumencie,nie zarzucamy że to negatywne, tylko przyjmujemy że tak jest.
Czym się więc kierować ?
-dbanie o siebie, jako wartościowego, stosowanie cnót:szacunek, życzliwość, zaufanie , wsparcie, motywowanie, wyrozumiałość, tolerancja.Realizowanie potrzeb, czasu na relaks, odpoczynek , nie tylko praca i działanieZdrowe odżywianie, sport i spędzanie czasu z bliskimi.
-odchodzenie od samooceny wg.czynników zewnętrznych :co inni o mnie myślą, jakie mam oceny, ile zarabiam, ile mam znajomych, ile materialnego, jak wyglądam na zewnątrz.Opieranie samooceny na wartościach wewnetrzych:jaki jest mój system moralny, co jest dla mnie ważne, kim chcę zostać, jakie są moje cele, jaka jest moja misja życiowa.Chodzi o nieuzależnianie swojego poczucia własnej wartości od czegoś co od ciebie nie zależy.
-budowanie własnej wartości, momentów że wychodzi, lista rzeczy które o tym świadczą, zapisywanie małych Twoich sukcesów , bo te wielkie są widziane oczami wszystlich i wokół.Przypominanie sobie o tym, budowanie silnego przekonania o tym że jest się wartościowym i nauka doceniania siebie.
-praca nad akceptacją własnych wad i niedoskonałości, obserwacja siebie, przemyśl dlaczego zachowujesz się tak a nie inaczej, co leży u podstaw takiego zadziałania?zrozum siebie a będziesz wobec siebie bardziej wyrozumiały.Dostrzeżenie własnych niedoskonałości i śmianie się z nich , taki dystans do siebie pozwala akceptować to kim jesteśmy , Wyzwala też jakąś pogodność ducha, nie buduje w nas poczucia rezygnacji, że przestaje nam zależeć np; na rozwoju osobistym..
-zwiększanie własnych kompetencji, czucie się pewnie i swobodnie.Jeśli brakuje takiej np: w relacjach to zgłębienie tego tematu i nauczenie sią komunikacji interpersonalnej.
To duża wewnetrzna moc jeśli kochamy siebie, jesteśmy dla siebie dobrzy i mamy własne wsparcie.
A więc bądź naturalny , autentyczny i PEWNY SIEBIE..
Komentarze