DobryCoach.pl

Umiejętności tj. pewność siebie można się nauczyć- mówi wielu specjalistów od tej dziedziny. Ale czy nie jest tak, że posiadamy ją już od urodzenia?

Większość dzieci posiada naturalną chęć eksploracji i poznawania świata. Dziecko chce uczyć się o otaczającym świecie, zadaje pytania, podejmuje wyzwania. Dopiero osoby które nie potrafią odpowiednio takiego młodego człowieka pokierować hamują tą naturalną ciekawość i chęć poznawania świata.W systemie edukacji człowiek jest zmuszany do poznawania jedynie zawężonego i często nieprzydatnego wycinka wiedzy. Nauka staje się czymś kojarzonym z przymusem i jest emocjonalnie nacechowana negatywnie. Podobnie jest z podejmowaniem wyzwań w życiu prywatnym. Młody człowiek od razu jest poddany ocenie rówieśników i często poddany presji wyboru określonej drogi i osób w swoim życiu. Bycie „sobą”, które jest jednym z ważniejszych filarów pewności jest już od młodych lat narażone na szwank, jeśli nie posiadamy odpowiedniej asertywności.

Każdy człowiek posiada unikalne pragnienia i zainteresowania. Trudno aby one mogły wzrastać w systemie edukacji, który jest wystandaryzowany i nie nastawiony na odkrywanie osobistych talentów. Zamiast kooperacji uczy się rywalizacji. Zamiast doceniania jest wyśmiewanie na forum publicznym. Dodatkowo grupa rówieśnicza wywiera presję na różnego rodzaju zachowania. Kto tworzy tą presję? Często źródłem są przekazy z kultury masowej. One określają typ socjalny urody, one także dyskwalifikują typy, które do tego głównego „pożądanego” modelu nie przystają. To kultura oparta na rywalizacji sprowadza wszystkich do „wspólnego mianownika”- jednych wywyższając ponad miarę a innych sprowadzając do pozycji zmarginalizowanej. Osoby, które pasują do wzorca kulturowego „idealnie” mówiąc językiem ekonomii cierpią na „nadmiar popytu” są idealizowane i oczekiwania wobec nich są nadmierne. Osoby nie przystające do wzorca, bądź odstające bardzo cierpią z kolei na zaniżone poczucie własnej wartości i pewności siebie. Czują, że nie mogą dorównać ideałowi. Robią co mogą, ale nawet nadmiernymi siłami tylko doprowadzą się do frustracji. Kobiety starają się być jak gwiazdy telewizji a faceci jak macho. Obie płcie doprowadza to do frustracji i zaniku pewności siebie, nieadekwatnego do stanu realnego. Nie każdemu bowiem facetowi podoba się kobieta w stylu Paris Hilton a nie każdej kobiecie David Haselhoff. Wiadomo, że nasz mózg socjalny działa tak, że ilość przekazów powoduje, że osoby podobne do tych modeli wzbudzają podziw, nie da się bowiem w niepamięć puścić takiej ilości bodźców. Gdyby jednak na topie seksapilu przedstawiana była Adele wówczas pozostałe typy były by postrzegane socjalnie jako mniej atrakcyjne. Jest to po prostu kształtowanie mózgu społecznego, który odbiera i chce przyjmować to, co jest akceptowalne przez większą grupę. W ewolucji człowiek nauczył się, że bycie w stadzie zapewnia przetrwanie.

Dzisiaj przetrwania nie zapewnia mainstream a tworzenie unikalnych sieci. Możesz wybierać. Nie daj więc swojemu mózgu siebie manipulować, znajdź ludzi, którzy Ciebie lubią i akceptują, jakim jesteś. Czasem pojawi się w twojej głowie wewnętrzna sprzeczność- ale jak to możliwe, że dzieje się coś wbrew socjalnej logice? Nie przejmuj się to nie życie to tylko Matrix. Prawdziwe życie jest tam, gdzie odczuwasz realną sympatię, popyt na Twoją osobę. Po prostu poczuj to i z tego stworzy się prawdziwa pewność.