DobryCoach.pl

Osiąganie sukcesu jest związane z wieloma podetapami .Jest to proces długi, wymaga także ze strony osoby biorącej w tym udział poświęcenia i zaangażowania.Nic nie rodzi bowiem owoce samoistnie.A o tym że działanie wyzwala aspekty dokonywania , wiemy z wielu praw życia .Mimo najbardziej skrupulatnie przeprowadzanych planów i zamierzeń, wystawieni jesteśmy wciąż na nowe niespodzianki.Dlatego decydującym w tym jest nasza postawa, jak podchodzimy do zagadnienia osiągania.

Wiele można zmieniać na lepsze i tym samym uzyskiwać efekty, wyniki i zyski.To ciągłe doskonalenie, optymalizowanie powoduje że stopniowo wdrążamy się w ten tryb podnoszenia potencjału.Na co dzień naturalnie nie jest to widoczne tak od razu.Jednak w przedziale upływającego czasu,możemy śmiało wyciągnąć wnioski.Udaje nam się iść do ,,przodu,,przez to podnosić przedział standartu naszego życia..Czy też zwyczajnie,,nie wychodzi,,ciągle nie jest to do czego dążymy, powstaje swoisty niedosyt.To wszystko rodzi wewnętrzne rozterki i dylematy..

Jeśli by poruszyć sprawę tej upartości w tym wszystkim i takiego nie poddawania się , to może ona przybierać różne formy, postrzegane też może być że taki charakter jest piękny, bo upartość i wytrwałość bywa podziwiana. Może też być relacjonowane że to działanie graniczące z fanatyzmem i obsesją..To jest czasem ponad i tu można powiedzieć że człowiek uzyskuje siłą i mocą wyższą ani jego wola..Przezwycięża kryzysy, potrafi się wyzwolić , choć jest czasem to awykonalne, nikt nie daje temu przedsięwzięciu żadnych szans, nie wspiera.w tym porywaniu się z motyką na Słońce, pozostajesz sam...

Co daje czytanie biografii pewnych ,,zmienniaczy,,świata, Daje po pierwsze rodzenie się motywacji.Jest to coś co rodzi się od wewnątrz i powoduje że nabieramy ochoty do wysiłku.Często bowiem , nasze ,,życiowe,,mankamenty są nieporównywanie niczym i błahostkowym w tym co musieli pokonywać inni.Jakie mieli przeszkody w tym względzie i to słowo , że zostały zrobione milowe kroki.w pełni to odzwierciedla..

Czy my dziś tak jak siedzimy i czytamy z nośników informacji, takie kroki milowe czynić musimy??

Nie , pośrednio już z samego tego , że standard życia w wielu przedziałach został wydatnie podniesiony..dotyczy komunikowania się , przemieszczania, możliwości znalezienia pracy.Możemy też wiele dobrego dla siebie uczynić samemu dokształcając się, wykorzystując zdobycze technologiczne.Co prawda świat zmusza do zależności i trybowi dostosowania, wbrew opinii o wielkiej wolności.Z drugiej jednak strony to pokorne skłanianie się i szukanie wciąż i wciąż nowych rozwiązań.Powoduje że nie zostajemy w tyle, tak, nie zadawalamy się tylko stabilizacją, przemy..Bywa że mozolnie to jest wszystko W pewnym sensie imponujące jak to przebiega, bo tak naprawdę sami siebie nie widzimy..Więc co tak naprawdę nas gna i pcha ? , w końcu możesz powiedzieć że dokonałeś, no tak,dopiąłeś swego..??

Jest to właśnie nie do końca jeszcze zbadany tryb rozwojowy, wszyscy tak ogólnie skrzeczą o jakiś parametrach, silnej woli, budowaniu postawy, albo że nie należy zrażać się porażką.Fantazja aż kipi od różnych sformułowań.Im bardziej wszystko staramy się rozwikłać, tym bardziej to ucieka nam sprzed nosa.Nigdy bowiem tak do samego końca , nie wiemy jak coś się stało.Wiemy tylko że zdobyliśmy.Bo autentyczność pojmowania naszej rzeczywistości jest tak brutalna, że kompletnie nie zwracamy uwagi, że teraz już za chwilę jest przeszłością..

Uparte dążenie jest zaprogramowaniem ponad, to informacja już zakodowana.Stąd też ten wieczny krok w przód, walka o zrobienie jego.Nic na upartego nie jesteśmy w stanie szybko przeskoczyć, no bo wymaga to czasu i nim przejścia przez pewne etapy..cofnąć także nic nie możemy, choć czasem chciało by się i to niezmiernie bardzo..

Dążenie realizacyjne jest energią która napędza samoświadomość.Proces myślowy nie może zastygać w miejscu, stawać się bezwładnością,bo doszło by do samozagłady..

Poniekąd jest to takie wieczne wyrywanie się w przód, może nawet i ucieczka.

Procesy osiągania przez człowieka są ścisłym odwzorowaniem programu rozszerzalności wszystkiego co na świecie, są powiązane na trwale i to one ustalają granice, tą nić że coś się rodzi, rozkwita, osiąga swój poziom najwyższy i stopniowo wygasa...dając miejsce NOWEMU..


Pozdrawiam