DobryCoach.pl

Każdy w dzisiejszych czasach chciałby móc być sobą. Każdy? No może nie generalizujmy, ale myślę, że duża część z nas chciałaby nie zakładać masek w różnych codziennych rolach, które podejmujemy. Rola matki, ojca, pracownika, szefa, rodzica itd. Świat kreowany przez media i reguły narzucane przez społeczeństwo dają nam „scenariusze” jak w odpowiedni sposób się ubierać, wyglądać, co kupować, ba! nawet co myśleć, żeby odpowiadać IDEAŁOWI. Nie wiem jak Was, ale mnie to męczy. A co jeśli lubię pozwolić sobie na wielkiego hamburgera, zamiast jeść tylko hummus i sałatki, co jeśli nie czuje potrzeby ubierania się tylko u chodliwych projektantów, co jeśli lubię samochody z wielkimi benzynowymi wolnossącymi silnikami? Czy nie pasuję do tego świata? Czemu społeczeństwo tak lubi szufladkować? Ten jest mięsożerca, ten vege, ta jest feministką, a tamta kurą domową. Czując na barkach presję idealnego wizerunku, któremu trzeba podołać, żeby być „fajnym” nie możemy sobie pozwolić na bycie sobą…BO CO LUDZIE POWIEDZĄ?

„Poznaj siebie” tako rzecze Sokrates ;) I ile ma w tym racji. Wiedza to potęga, a zdaje się, że poza sektorem biznesowym to banalne na pozór powiedzenie rzadko funkcjonuje w innych sferach naszego życia. Kiedy poznasz siebie, ale tak prawdziwie, może się okazać, że wolisz hummus niż steka, albo Mustanga a nie Priusa. Ale jak to zrobić? Każdy się zastanawiał choć raz nad tym kim jest. Ludzie najczęściej określają siebie przez najważniejsze (jak im się zdaje) role, które podejmują. Lekarz, bankier, matka, student psychologii, kulturysta, coach ;) Jednak nie zapominaj, drogi czytelniku, że to jest tylko element tego kim jesteś. Co więcej często ludzie przez postrzeganie siebie przez pryzmat jednej roli mają problemy z „odgrywaniem” innych. Jeśli człowiek stara się być autorytalnym, wymagającym i agresywnym biznesmanem, raczej nie będzie ciepłym, opiekuńczym i łagodnym rodzicem. Może się starać (wydaje mi się, że tak funkcjonuje większość społeczeństwa), jednak przyjdzie czas, że zacznie mieć problemy z określeniem swojego JA, ze względu na rozłam tych dwóch ról. Człowiek nie może funkcjonować w sposób naturalny na dwóch różnych biegunach, bo i tak któryś z nich przeważy. A wtedy mogą się dopiero zacząć problemy. Więc? Co dalej?

Istnieją trzy proste kroki, aby lepiej poznać siebie. Po pierwsze trzeba zrozumieć, co sprawia, że czujesz, że żyjesz. Po drugie rozgryźć to co porusza twoją wyobraźnię. I ostatni krok to odnaleźć w sobie to co przychodzi ci w sposób naturalny. Kiedy odpowiesz sobie na te pytania przestaniesz naprawiać to co jest w tobie niedoskonałe, a zaczniesz żyć w sposób podkreślający twoje mocne strony. Czy wiesz ile energii się traci na dostosowywaniu się do społeczeństwa? Ile pieniędzy, czasu i emocji kosztują nas próby posiadania perfekcyjnego wyglądu, preferowanego w towarzystwie światopoglądu, rytuałów i motywów działania, dzięki którym będziesz przynależał do grupy społecznej, do której chcesz należeć. Jeśli jest to w tobie prawdziwe, to super, trzymaj tak dalej bo to twoje szczęście jest najważniejsze. Ale jeśli czujesz, że choć jedna rzecz jest tobie narzucana, zmień to! I to jak najszybciej. Kiedy staniesz się sobą, pewnie część osób się odsunie, powie: „to nie ten sam człowiek co kiedyś, tamten był lepszy”, ale wiesz co? I dobrze, bo ludzie, którym naprawdę na tobie zależy zostaną, i będą się cieszyć tym, że jesteś ze sobą szczęśliwy. Mówię to z własnej autopsji i podpisuję się pod tym całą sobą. Więc jeśli poczujesz, że masz ochotę raz w tygodniu zjeść pizzę to zjedz, jeśli wcale nie chcesz, żeby wszyscy w biurze na twój widok chowali się po kątach ze strachu, to zorganizuj spotkanie integracyjne przy piwie i pokaż, że potrafisz być koleżeński, a jeśli masz ochotę poczuć adrenalinę i odmianę od swojego zgodnego z normami unijnymi oraz poprawnego eko samochodu, poproś bliskich, żeby pod choinkę złożyli się na kilka okrążeń na torze jakimś bardzo niepoprawnym i szalonym supersamochodem ;-) :-D