DobryCoach.pl

„Superwizja to doskonale forum do uczenia się na doświadczeniach. To oaza dla refleksyjnego profesjonalisty.” (M. Carroll, Effective Supervision: For the Helping Professions, Sage, London, 2014)

Dziś kilka słów na temat tła, "gleby" na której bardzo powoli rośnie w Polsce świadomość konieczności poddawania się superwizji przez coachów i mentorów.

Angela Hill w swoim artykule „Superwizja w praktyce” w: Coaching i mentoring. Strategie. Taktyki. Techniki, PWN, 2018 tak podsumowuje to, co superwizja oferuje coachowi /mentorowi.

Oferta superwizji to:

* Bezpieczna przestrzeń wspólnego dialogu
* Refleksja nad dotychczasową pracą
* Motywacja zawodowa
* Możliwość podzielenia się doświadczeniami i świętowania sukcesów w pracy coachingowej
* W razie potrzeby wsparcie i analiza dylematów etycznych – od kwestii granic po bardziej skomplikowane problemy, obłożone poważnymi konsekwencjami."


Superwizja to coś więcej niż tylko kształcenie kompetencji coacha i mentora, ocenianie jego aktualnych umiejętności, czy po prostu dawanie feedbacku w czasie szkolenia do akredytacji.
Superwizja jest praktyką ustawicznego kształcenia osoby coacha jako najważniejszego narzędzia swojej pracy. Oznacza całościowy rozwój. Umiejętności techniczne są zaledwie jednym z elementów tej układanki.


Tymczasem dotąd w Polsce dominowała koncepcja superwizji w stylu amerykańskim - jako nadzoru i surowej oceny. To podejście jest dość silnie zakorzenione w Polsce. Jest wiele przyczyn tego zjawiska. Np. większość trendów w zakresie zarządzania przychodzi do nas z USA. Samo słowo "supervisor" ("superwajzor") jest używane w sensie "nadzorujący", "kontroler wykonania". Superwizja w coachingu na gruncie amerykańskim długo (do połowy 2018 r.) znajdowała się na bocznym torze, jako drugorzędna w stosunku do tzw. "mentorcoachingu", czyli coachingu na kanwie feedbacku po odsłuchaniu i ocenie sesji pod kątem realizacji "markerów" kompetencji. Tymczasem w Polsce "mentorcoaching" jest często mylony z superwizją w ogóle, a szczególnie z jej "normatywną" odsłoną. Na stronir ICF możesz przeczytać oficjalne stanowisko tej organizacji zdecydowanie rozdzielające relację tzw. "mentorcoachingową" od superwizji: https://coachfederation.org/coaching-supervision-4

W Polsce n i e p o r o z u m i e n i e utożsamiające superwizję wyłącznie z oceną umiejętności jest bardzo silne. Na szczęście ostatnio także u nas pojawia się nurt praktykowania superwizji bardziej osadzony w tradycji europejskiej.

W ujęciu europejskim, „wyznawanym” i promowanym przez EMCC superwizja była i jest nadal bliższa swoich korzeni psychoterapeutycznych. Dlatego, po pierwsze, podobnie jak w innych zawodach pomocowych, jest uważana za obowiązek każdego coacha–profesjonalisty jako element BHP zawodowca. Po drugie jest traktowana dużo szerzej niż szkolenie kompetencji. Podkreślana jest jej relacyjność i rozwojowość. Superwizja w ujęciu europejskim jest współpracą edukacyjną, nie zawiera elementu nadzoru.
Więcej o podejściu EMCC: https://emccpoland.org/superwizja/

Warto wspomnieć, że podobne podejście prezentuje lokalna Izba Coachingu, która w ogóle oparła swój system akredytacji o opinie superwizorów, czyli wymaga superwizji jako niezbędnej w procesie akredytacji. Więcej: https://www.izbacoachingu.com/akredytacja/akredytacja-coacha/

Patrzenie na superwizję szerzej i docenianie jej jako metody pełnego rozwoju coacha i mentora nazywam właśnie nowoczesnym podejściem do superwizji.

Obecnie uznanie na świecie zyskuje i upowszechnia się d e f i n i c j a superwizji wypracowana przez EMCC:

"Superwizja to interakcja, podczas której mentor albo coach przedstawiają superwizorowi swoje doświadczenia z pracy coachingowej lub mentorskiej, aby uzyskać wsparcie oraz zaangażować się refleksyjny dialog i uczenie się oparte na współpracy. Coachowie, mentorzy i sami superwizorzy korzystają z superwizji, żeby się rozwijać, co przynosi korzyści dla nich, ich klientów i ich organizacji." (EMCC Glossary, 2018)


Warto podkreślić pojawiające się tu słowo „rozwój”. Chodzi o rozwój coacha zarówno coacha jako profesjonalisty pracującego w zgodzie ze standardami, jak i rozwój coacha jako człowieka.

Szczególnym obszarem zainteresowania pracy superwizyjnej jest "proces równoległy" mający miejsce w relacji coachingowej czy mentoringowej. Bo jak piszą E. Arney i G. Schwenk (Best Practice Survey of Coaching Supervisin, Bath Consultancy, 2006):



"Wszyscy coachowie, bez względu na to, jak bardzo są doświadczeni, mają problemy, których nie dostrzegają; mierzą się z wyzwaniami, o których nie mówią i wysyłają komunikaty, których są nieświadomi."

*****************

Podsumowując, skoro na świecie większość coachów poddaje się superwizji (wg badań CIPD z 2014r. w Wlk. Brytanii w okresie ostatnich 8 lat zanotowano wzrost populacji coachów podlegających superwizji z 44% do 92%, (więcej: Coaching i mentoring, str. 195)

Czemu by nie potraktować superwizji poważnie także w Polsce, jako sprawdzonej inwestycji w jakość coachingu?

>>> JESTEM SUPERWIZORKA COACHINGU I MENTORINGU AKREDYTACJA NR 55

Zapraszam na superwizję coachów i mentorów, którzy pragną zostać profesjonalistami. Po spełnieniu warunków wystawiam rekomendację dla ICF (do przedłużenia), EMCC oraz Izby Coachingu. Jestem doświadczoną 1000+h profesjonalistką coachingu i mentoringu oraz akredytowaną superwizorką (250+h). Pomagam rozwiązywać trudne sytuacje z klientami.

Więcej o moim podejsciu i obszarach wsparcia:
www.superwizjacoachingu.pl
www.skutecznycoaching.pl
i
profile FB ze poradami i aktualnymi, nowoczesnymi informacjami z branży:
https://www.facebook.com/coach.AgnieszkaKaseja
https://www.facebook.com/superwizor.AgnieszkaKaseja
LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/agnieszkakaseja/

Jestem pierwszą osobą w Polsce, która akredytowała się we wszystkich organizacjach branżowych (2019, ICF, EMCC, Izba Coachingu) i jest w stanie T o b i e w tym pomóc.

Chętnie zaoferuję Ci wsparcie poparte długim doświadczeniem profesjonalnym.