DobryCoach.pl

Usłyszałam ostatnio słowa, które mocno zatrzymały moje rozbiegane myśli w miejscu..

Każdy nurt, szkoła, filozofia duchowości proponuje drogę uzyskania stanu permanentnego spokoju, ukojenia, oświecenia w innym wymiarze, jednak nie w tym naszym, obecnym, fizycznym Teraz.

Stan alfa, theta healing, stan głębokiej medytacji, transformującej obecności, stan wybaczenia, głębokiego pojednania itd..

Usłyszałam, że....stanu stałego nigdy nie było, i nigdy nie będzie.
Wszystko się zmienia, wszystko cały czas jest w przepływie.
A w obecnych czasach dodatkowo jesteśmy najbardziej w posiadaniu tego wszystkiego, niż kiedykolwiek wcześniej.

Co robią nurty, szkoły, filozofie? Proponują nam drogę do osiągnięcia stanu oświecenia, poczucie stanu, że mamy wszystko. Czy to nie paradoks?

A więc niejako propozycje takiej drogi wzbudzają w nas, a może podtrzymują poczucie braku, że jednak nie mamy wszystkiego, czegoś nam ciągle brakuje, jeszcze nie jesteśmy kompletni, doskonali.

Jak to się dzieje, że z różną satysfakcją kończymy kolejny warsztat i zaczynamy nowy?
Pomimo wstępnej fascynacji książką, nie wdrażamy gorliwie wskazówek w życie?
Nie osiągamy stanu oświecenia , choć wstępna fascynacja mową mistrza gwarantowała dojście do stanu totalnego ukojenia?

Co staje na przeszkodzie?
To, że mamy przecież wszystko, czy to, że mamy wciąż poczucie braku?
Poczucie niedoskonałości, niewystarczalności, brak wystarczającego poziomu wiary?

Co zasiewa wątpliwości w drodze do Cudu?

Wszystko się zmienia, wszystko płynie, nie będzie żadnego czasu stałego, końcowego punktu obiecanej totalnej szczęśliwości.
Nie ma jednego, złotego środka, jednego właściwego nurtu, warsztatu, czy filozofii.

Jest za to wiara, nadzieja i miłość. Są za to małe subtelności, cuda i ukojenia.
Jest ich raz mniej, raz więcej. I każdy nurt, szkoła, czy filozofia, o którą do tej pory się otarłam jest zarówno totalnie doskonała w swym cudzie, jak i niedołężna w swym ukojeniu.
Każda ma swój potencjał, swoje światło, swoją prawdę, swoją wiarę, nadzieję i miłość..

Tak więc jestem zwolenniczką eksplorowania wszystkiego, do czego wyrywa się serce z pasją dziecka, ale i z rozumem dorosłego. Odkrywać i doświadczać z błyskiem w oczach, wnikliwie słuchać i spijać w dojrzałej kontemplacji każdy przebłysk intuicji.

• I tak filozofia buddyjska dała mi współczucie do każdej istoty żywej, gdy moja religia oczekiwała i straszyła karą.
• Ustawienia hellingerowskie dały poczuć energię wspólnoty i bezinteresownego wsparcia. Nauczyły uznania drogi pierwszeństwa i bezwarunkowego oddania czci starszemu pokoleniu, a także uznania każdego, starszego wiekiem.
• Radykalne wybaczanie wg Colina Tippinga dało mi możliwość wybaczenia przede wszystkim samej sobie. Możliwość oddzielenia się od dramatu, jaki wydawało mi się, odgrywał się w moim życiu. Nauka, że w jakiś sposób wszyscy jesteśmy dla siebie uzdrawiającymi Aniołami według zamysłu Siły Wyższej, w którą wierzysz.
• Sesje Gene Keys odkryły przede mną mądrość gwiazd i kosmosu oraz to, że gdy tylko idę za głosem serca, mam do dyspozycji cały wachlarz osobistych talentów. Oddając stery swoim lękom, pozostawiam swoje moce zakurzone daleko w cieniu. Nauczyły kontemplować osobistą ścieżkę i wykorzystać swój potencjał ku inspiracji siebie i innych.
• Intuicyjne metody uzdrawiania wg Jose Silvy, Reiki czy twórcza wizualizacja pokazały, jak w niezachwianej wierze można uzdrawiać, kreować, być twórcą swojej rzeczywistości.
• Sesje coachingowe przeniosły mnie z obecnych punktów zastoju „nie da się” do moich prawdziwych wartości, z którymi chcę żyć. Nauczyłam się, że mogę zmienić tylko to, na co mam wpływ, i że często wystarczy zmienić jedynie kierunek myślenia, by dotrzeć do celu.
• Poziomy świadomości wg Davida R. Hawkinsa nauczyły, jak uświadomienie sobie swoich emocji i miejsce, w którym jestem, inspiruje i pomaga w pójściu dalej we właściwym kierunku, ku zmianie na lepsze.
• Ankieta „Zdrowa Dusza” uświadomiła mi, jak oceniając czyjeś postępowanie, projektujemy własne lęki, przekonania na innych ludzi. Jak bardzo takie postępowanie podcina nam skrzydła, gdy jesteśmy w emocjach. Jak bardzo inni ludzie są naszym lustrem, w które nie chcemy często zaglądać.
• Czytanie Duszy nauczyło mnie, że nie zawsze warto wierzyć we wszystko, co się usłyszy. Warto być otwartym na głosy i opinie innych oraz ich punkty widzenia.
• „Droga artysty” Julii Cameron pomogła powrócić do twórczości wewnętrznego dziecka. Skonfrontowała mnie z moimi lękami, oporami, dała motywację, by wziąć swoje twórcze dziecko za rękę i przeprowadzić przez ścieżkę spełnienia.
• W końcu metoda ho’oponopono wg Joe Vitale zabalsamowała pewien etap mojego rozwoju, utwierdzając mnie, że wszystko płynie. Każda trudna sytuacja to tylko dowód, jak czynnie tkwią w nas programy starych przekonań. Więc istnieje potrzeba ciągłego oczyszczania się słowami „Kocham Cię, Przepraszam, Proszę wybacz mi, Dziękuję”. Wymazać destrukcyjne wspomnienia, by stać się czystą, niezapełnioną kartką. W połączeniu ze swoim sercem, otworzyć się na boskie inspiracje.
• „Rozmowy z Bogiem” Neala Donalda Walscha i Kurs Cudów zasiały we mnie myśl, że każdy z nas jest już wystarczający i kompletny, i tylko totalne zawierzenie da spokój.
• Karty Przestrzeni Wariantów, karty coachingowe Awake, oraz karty anielskie Wyroczni Anielskiej, stały się dla mnie pokrzepiającymi narzędziami samowglądowymi, skłaniającymi do spojrzenia na problemy i dylematy z różnych perspektyw, a także dające nadzieję i zaufanie w to, co teraz i w to, co jutro.
• Praktyka wdzięczności - pokazała mi deszcz obfitości. Wszystkim z Was na mojej drodze, głębokie z serca podziękowania, za to, że jesteście :)

Nie zapomnij

Jesteś doskonały w swojej istocie. A Bóg, Siła Wyższa, jakkolwiek ją pojmujesz, tak Cię kocha, że w swoim człowieczym, ograniczonym rozumie, w ogóle nie jesteś w stanie tego pojąć. Tylko Twój umysł wstrzymuje czas materializacji Twoich cudów. Dla Boskiej Siły wszystko dzieje się już i wszystko teraz masz. Więc kochaj siebie Cudzie. W każdym dialogu, najmniej pozornym, dosłysz Boski szept, odkryj swoje szczęście. Wszystko jest doskonałe już, w swoim zamyśle bezbłędne..

Ściskam Cię ciepło.