DobryCoach.pl

Przyczyn może być kilka. Dziś chcę skupić się na jednej z nich. A mianowicie na braku zaufania między członkami zespołu.

Zaufanie rozumiem tu jako otwartość wobec członków zespołu. Tam gdzie ludzie czują się bezpiecznie nie boją się wyrażać swoich poglądów, przyznawać się do własnych błędów czy słabości. Mogą też swobodnie korzystać z talentów i umiejętności, którymi dysponują. Nie tracą czasu i energii na obrony, na podchody tylko skupiają się na zadaniach, jakie przed nimi stoją .

Wyobraźmy sobie zespół stworzony z osób, które nie wiedzą, czego spodziewać się po koledze, czy koleżance z zespołu. Skupionych tylko na tym, aby nie okazało się, że do niczego się nie nadają. Skuleni. Zapatrzeni w swoje zadania. Przestraszeni, że za chwilę ktoś zrobi im krzywdę. Że okażą się gorsi. Że za chwilę stracą pracę. Czy Ci ludzie są zdolni do tego, aby połączyć siły? Aby wykreować coś nowego? Aby wykorzystać zasadę synergii? Myślę, że nie trzeba odpowiadać na te pytania, bo odpowiedź na nie jest oczywista. Powiecie, że to przerysowany przykłada. Czy na pewno?

Istotną rolę w kreowaniu atmosfery otwartości i zaufania ma lider. To on swoją postawą może zachęcać lub zniechęcać członków zespołu do bycia sobą i swobodnego wyrażania tego, co myślą i czują. Także wobec niego samego.

Żeby zbudować zaufanie, potrzebne są: czas, wzajemne poznanie się członków zespołu, ale najważniejsza jest ODWAGA. Bez niej nikt nie zaryzykuje, żeby się odsłonić, pokazać jaki jest naprawdę, co rzeczywiście myśli.

Jestem przekonana, że od zbudowania zaufania w zespole, który nie osiąga wyników warto zaczynać. Członkowie zespołu, którzy są na siebie otwarci, zbliżają się do siebie, integrują i stają się spójnym zespołem, a nie tylko grupą postawionych obok siebie ludzi.